Loop je langs de Westerschelde of in de polder? Kijk dan eens naar beneden. Zak door je knieën en bekijk de ongemaaide oevers of berm van dichtbij. Je zult versteld staan van de schoonheid en de levendigheid van het wereldje dat zich ongemerkt afspeelt terwijl jij er passeert.
Bermen en oevers worden tegenwoordig minder vaak gemaaid om insecten meer overlevingskans te bieden en om broedende vogels te beschermen. Daardoor schiet het gras en het onkruid vaak flink omhoog. Maar is onkruid eigenlijk wel zo lelijk? Elke bloem, halm of zelfs distel is een wonder op zichzelf! Kijk zelf maar naar deze foto's:
Wie durft nog te zeggen dat onkruid lelijk is?
Rita Bardoul uit Terneuzen let graag op kleine en grote natuurwonderen langs de Westerschelde; spontaan borrelen er dan creatieve ideeën op, zoals bijvoorbeeld dit gedichtje:
Waar land zee wordt
en zee land
soms strak gestreken, zelfs gesteven
ruisen van de branding
om bij weg te dromen
tranende ogen, zilt op je huid
Waar aan de oevers wilde bloemen welig tieren
bron van voedsel, nectar, zaden
daar heelt een mens
van ochtendgloren tot laat na 't vallen van de nacht
Meer weten over het maaien van bermen? Kijk op scheldestromen.nl/maaien.