Het weer in Zeeland voor dit weekend
vrijdag 19 april om 19:00
Ons eerste aanspreekpunt als het om medische zaken gaat, is onze huisarts. Maar heeft die het op dit moment niet veel te druk met andere zaken? GO-FM presentator Leen Oele sprak met huisarts, kaderarts palliatieve zorg en lid van het crisisteam Zeeuws-Vlaanderen, Jeroen Bosman hierover.
In Zeeuws-Vlaanderen zijn huisartsen verenigd in Nucleuszorg. Ook is er in onze regio een crisisteam, waarin leden zitten met verschillende kennis en achtergrond. Jeroen Bosman zit hierin vanwege zijn ervaring in de palliatieve zorg. ‘Huisartsen in Zeeuws-Vlaanderen hebben afgeschaald,’ aldus Bosman, ‘op de dagpraktijken zijn zo min mogelijk mensen aanwezig en we nemen voor elkaar waar. Dat kan ook, want Zeeuws-Vlamingen zijn een nuchter volkje; ze doen nu minder beroep op hun huisarts en denken vaak: Dit kan nog wel even wachten.’
Wachten op de piek
Stilte voor de storm dus? Bosman: ‘We zijn druk bezig vooruit te lopen op de piek die nog gaat komen in Zeeland. Laten we hopen dat die in gedempte vorm komt. Als ik om me heen kijk, dan zie ik dat iedereen heel goed rekening houdt met elkaar en voldoende afstand houdt. We doen het goed hier in Zeeuws-Vlaanderen.’
Huisartsen zijn nog gewoon bereikbaar via de gebruikelijke telefoonnummers, ook de huisartsenpost. ‘Concreet gezien proberen huisartsen in de dagzorg zoveel mogelijk telefonisch af te handelen,’ vertelt Bosman, ‘wil een huisarts de patiënt toch zien, dan wordt dat op een coronavrije praktijk gedaan. Patiënten met mogelijk coronaklachten worden geclusterd en op speciaal daarvoor ingerichte locaties gezien.
'Gesprekken over het levenseinde voeren huisartsen altijd al, om te voorkomen dat mensen nodeloos op de IC eindigen of in een uitzichtloos en pijnlijk revalidatietraject terecht komen.'
Levenseinde
Om de druk op ziekenhuizen en hun personeel (met name de IC afdelingen) te verminderen, kunnen huisartsen in het voortraject met hun meest kwetsbare cliënten bespreken of een eventuele opname op een IC wel zinvol is. ‘Dit soort gesprekken over het levenseinde voeren we als huisartsen altijd al,’ vertelt Bosman, ‘uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen ervoor kiezen omringd met hun naasten te sterven in plaats van alleen op een IC. Artsen hebben hierin een klinische blik ontwikkeld om goed in te schatten wat de kans op herstel is. Voorselectie klinkt akelig, maar het gebeurt op basis van medische richtlijnen om te voorkomen dat mensen nodeloos op de IC eindigen of in een uitzichtloos en pijnlijk revalidatietraject terecht komen. Soms is het dan beter om comfort te bieden en pijn te behandelen. Behandeling van pijn, maar ook de psyche, het maatschappelijk welbevinden en zingeving van de patiënt zijn van groot belang.’
Solidariteit
Tot nu toe valt het in Zeeuws-Vlaanderen dus nog mee. Artsen en ziekenhuizen kunnen het aan, maar bereiden zich vooral voor op de piek die verwacht wordt. Bosman: ‘De overname van patiënten vanuit Brabant is een mooie vorm van solidariteit tussen ziekenhuizen onderling. Hopelijk kan dat andersom ook als dat straks nodig blijkt te zijn. Tot nu valt het gelukkig nog mee, we krijgen goed de tijd om ons voor te bereiden en we hopen dat we kunnen profiteren van de afvlakking.’
Niet alleen in de zorg wordt hard gewerkt, besluit Bosman: 'Laten we niet vergeten dat er meer mensen zijn die hun steentje bijdragen: de vuilnisman haalt blijft ook vuil ophalen, de winkelier zorgt ervoor dat je nog eten kunt kopen en zo zijn er een heleboel belangrijke beroepen die gewoon doorgaan.’
Luister naar het volledige interview met Jeroen Bosman naar Hé goedemorgen op maandag 6 april op GO-FM. (of via uitzending gemist)
