
'Ik word ieder jaar zo vrolijk van de bermen vol fluitenkruid', vertelt Rita Bardoul uit Terneuzen aan GO, 'het groeide bij mij ook voor de deur, maar het heeft de maaier van de gemeente niet overleefd.' Telkens weer vindt zij iets nieuws wat haar verwondert en ze zoekt er alle informatie over op die ze maar kan vinden:
Anthriscus sylvestris of tewel Fluitenkruid met zijn witte bloemenschermen, bloeit vanaf april tot juni. Maar het in het najaar, september, ook nog wel eens bloeien. De plant wordt ongeveer 1,5 meter hoog en staat fier rechtop. De steel van deze plant is hol. Er kan dus een fluitje van gemaakt worden. (lees onder de foto's hoe je dat moet doen)
Fluitenkruid is niet giftig, het is zelfs eetbaar. De bloemetjes van Fluitenkruid hebben een kruidige smaak en het blad heeft de smaak van kervel, ietwat scherper dus. Ook wortels kun je eten al moet je deze wel bewerken. Maar let op! Er zijn ook enkele planten die erg op fluitenkruid lijken en wél giftig zijn. Gevlekte scheerling en berenklauw zijn giftige schermbloemigen en lijken sterk op het fluitenkruid. Dus uitkijken wat je plukt. De bekende geleerde Socrates is gedood door het drinken van een beker sap van de gevlekte scheerling. Berenklauw geeft enorme brandwonden aan mens en dier; pas op met hondenneusjes. Dus ben je geen fluitenkruidkenner? Laat het plantje lekker staan, het is namelijk ook niet houdbaar in een vaas.